Aan de teugel rijden en nageeflijkheid

Een paard loopt aan de teugel als het gewillig en ontspannen nageeft op de ruiterhand. Dit kan door
een goede balans tussen de beenhulpen en teugelhulpen te verkrijgen. De impuls die je opwekt bij
het paard sluit je als het ware op in een gesloten cirkel. Van de ruiter via de achterbenen van het
paard, door de rug en hals en dan van het bit weer terug naar de handen van de ruiter. Het paard
loopt nageeflijk als hij het teugelcontact accepteert en dan de nek en kaakspieren ontspant. Het
paard houdt zijn hals in een boog en de neus is een stukje voor de loodlijn. Het is niet de bedoeling
dat je het paard in deze houding trekt met je handen. Als de impuls goed is en het paard op de juiste
manier wordt gereden gaat hij je hand opzoeken, dit noemen we aanleuning. Het paard zal zelf
aanleuning zoeken aan een goede weerstand biedende hand die het contact met het paard opvangt
zonder aan de teugels te trekken of te verstijven.